Κυριακή 15 Ιουνίου 2014

Σκόρπιες σκέψεις

1. Από το νέο νευρωτικό σχήμα του καθεστώτος, εκτός από τις κοινότοπες προτάσεις που αφειδώς μοίρασε στους δημοσιογράφους για τους ακαθόριστους κινδύνους που μας απειλούν, μόνο η παρουσία του Σαμαρά κατάφερε να με ξαφνιάσει. Παρά τον ανασχηματισμό, ο πρωθυπουργός βρίσκεται σε μόνιμη κατάσταση φυγής έξω από την πραγματικότητα. Επιθυμεί από τους νέους υπουργούς του να κλείσουν τ' αυτιά τους στις τερατώδεις απόψεις της κοινής γνώμης και να αφοσιωθούν στο θεάρεστο έργο: Να πείσουν τους πάντες να παραιτηθούν από κάθε απαίτηση. Οι άνθρωποι έχουν διαψεύσει οικτρά τον Σαμαρά! Η ακαμψία τους τον αναστατώνει και τον κάνει θύμα τους. Οσο για την κυριαρχία του στην κοινωνία, αυτή αποτελεί παρελθόν. Δεν του αναγνωρίζουν ούτε το ελαφρυντικό των περιστάσεων, και του καταλογίζουν ότι συμβάλλει στην παρακμή, που επιτείνεται διαρκώς, ότι δεν έχει ισορροπία, ούτε λογική, και σε σχέση με τους Ευρωπαίους καμία ελεύθερη βούληση. Το παρελθόν είναι το μέλλον του Αντώνη. Οσο για τη νέα μορφή του καθεστώτος, το μόνο που επιβάλλεται είναι η εξαφάνισή του. Ο πρωθυπουργός προσπάθησε να μας ερμηνεύσει σαν να ήμασταν δικό του προϊόν, πιστεύοντας, όπως κάθε ερασιτέχνης, ότι καταφέρνει τα πάντα. Το μόνο που σίγουρα μπορεί να κάνει ο «επιδέξιος», είναι να μας εκθέσει σε νέους κινδύνους.
2. Αγνοώντας τον εαυτό του και ως εκ τούτου το μέγεθός του μέσα στη μητέρα φύση, ο Κικίλιας εγκαθίσταται στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης με τα παιδικά του παιχνίδια. Γλυκό το μυστήριο της ορκωμοσίας και ο Βασιλάκης, που πάσχει από συναισθηματικές εξάρσεις, προσήλθε περήφανος στη θρυλική αίθουσα. Εκτός από το λαό, όλοι ήταν εκεί - παραμορφωμένοι υπουργοί που κανείς δεν μπορούσε να αναγνωρίσει. Κανείς, εκτός φυσικά από τους εθισμένους σε ορκωμοσίες δημοσιογράφους.
3. Για λόγους καθαρά κατασκευής, ο Λοβέρδος κατέληξε εκεί που του άξιζε: σ' ένα υπουργείο. Ουδείς ξαφνιάστηκε. Εξάλλου, αυτό δήλωναν και δηλώνουν το στιλ του και οι εκάστοτε παραστάσεις που δίνει στα ΜΜΕ. Η λύσσα του για την εξουσία είναι δυνατή σε βαθμό παραληρήματος. Η μεθοδολογία του είναι εξαντλητικά απλή: γλείψιμο προς όλους. Λοβέρδος: ευτελές εξάρτημα το οποίο διακατέχεται από μια μεταφυσική βεβαιότητα ότι είναι άνθρωπος.
4. Ο νεοναζί βουλευτής Κουκούτσης, που βρίσκεται σε κατ' οίκον περιορισμό με απόφαση της Δικαιοσύνης, με εντυπωσίασε με τη γαλήνια σε βαθμό αγιότητας εμφάνισή του έξω από τα δικαστήρια. Είναι πράγματι ο ίδιος που πριν από μήνες, σ' ένα φασιστικό παραλήρημα μέσα στο κοινοβούλιο, απευθυνόμενος στους βουλευτές του Κομμουνιστικού Κόμματος τόνισε: «Στο Βίτσι και στο Γράμμο σας θάψαμε στην άμμο»; Τι να πω... Η φιλαρέσκεια της Δικαιοσύνης την οδήγησε στο να μη φυλακίσει τον Κουκούτση ή να τον στείλει στο διάολο όπως του άξιζε, αφήνοντας για άλλη μια φορά τους πολίτες σε κατάσταση απορίας με το δικαστικό σώμα, που τείνει να γίνει μόνιμη. Η Δικαιοσύνη πρέπει κάποια στιγμή να αρχίσει να αυτοπαρατηρείται.
5. Η δύσμοιρη Αριστερά. Διεξάγεται μια θορυβώδης μάχη στο καφέ ΔΗΜΑΡ. Οι ξενυχτισμένοι πελάτες και φίλοι, γεμάτοι αγαθότητα, αυτοπεριφρόνηση και πλήξη, ερίζουν για το ποιο θα είναι το ανεξιχνίαστο μέλλον τους. Στο τέλος, φεύγουν όλοι μαζί, σοφοί και άσοφοι, αφού γνωρίζουν πως η μάχη τους δεν έχει βάρος. Εξάλλου, η απατηλή τους συνάντηση θα επαναληφθεί, όπως πάντα, το επόμενο βράδυ. Η «αόριστη Αριστερά» δεν θριάμβευσε ούτε ως κυβέρνηση ούτε ως εκπρόσωπος μιας ανώδυνης προσαρμογής.

Γιώργος Κακουλίδης

Δεν υπάρχουν σχόλια: