Παρασκευή 31 Ιουλίου 2015

Ο Υπαρκτός Ευνουχισμός


Σε όλη την αμπελοφιλοσοφία που μας δέρνει το τελευταίο διάστημα, άνα τακτά χρονικά διαστήματα ακούμε και διαβάζουμε από κάθε ευνουχισμένο αρσενικό αυτού του ντουνιά για τον υπαρκτό σοσιαλισμό και το φάντασμα που πλανάται και πρέπει να παταχθεί.

Από δεξιούς και αριστερούς ευνούχους ακούμε και διαβάζουμε απόψεις όλο νόημα για τον κομμουνιστικό ολοκληρωτισμό και τα βάσανα που επέφερε στον πλανήτη Γη.

Δε με ενδιαφέρει να αναλύσω το τι έγινε ή δεν έγινε στα 70 χρόνια σοσιαλιστικής οικοδόμησης, αν έγιναν λάθη ή όχι, αν έγιναν διωγμοί ή όχι, αν έγιναν θαύματα ή όχι, αν έγιναν εγκλήματα ή όχι, αν υπήρξαν επιτεύγματα ή όχι.

Άποψη έχω, αλλά προσωπικά δεν έζησα αυτή την "μεταρρύθμιση", όποτε προτιμώ να αφήσω άλλους που τη βίωσαν να εκφέρουν λόγο και επιχειρήματα.

Μπορώ όμως να μιλήσω για τα 25 χρόνια μετά την αντεπανάσταση, την παλινόρθωση, την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού.

Μπορώ, διότι ακόμα κι εδώ στην Ελλάδα, που δεν είχε ποτέ την ατυχία να ζήσει αυτό το τερατούργημα, παρά την ΠΑΣΟΚιλα των 30 ετών, έχουμε γευθεί απο πρώτο χέρι τις επιπτώσεις αυτής της καπιταλιστικής νίκης.

Γιατί λοιπόν να κουβεντιάζουμε για πράγματα που δεν ζήσαμε και όχι για πράγματα που ζούμε καθημερινά;

Πότε άλλοτε, μετά τον Β´ Παγκόσμιο Πόλεμο είχαμε τέτοιο μακελειό σε όλο τον πλανήτη;
Πότε άλλοτε είχαμε ειρηνικές επεμβάσεις σε Σερβία, Ιράκ, Ουκρανία, Αίγυπτο, Συρία κ.λπ.;
Πότε άλλοτε μπορούσε κάθε λογής αμερικανάκι να ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις όπου γούσταρε;
Πότε άλλοτε εξαλείφθηκαν μισθοί, μεροκάματα, οκτάωρα στην Ευρώπη που θεωρείται προοδευτική;
Πότε άλλοτε ιδιωτικοποιήθηκαν η υγεία, η παιδεία, η πρόνοια;
Πότε άλλοτε εκτοξεύθηκαν οι αριθμοί των ανέργων, των αστέγων, των απόρων;
Πότε άλλοτε παρουσιάστηκε τέτοια πολιτιστική και πολιτισμική υπανάπτυξη, υποκουλτούρα;
Πότε άλλοτε βασίλευε εμφαντικότερα το φαινόμενο της υπερκατανάλωσης και της παντελούς έλλειψης πνευματικής ανάπτυξης;
Ποτέ άλλοτε καταργήθηκαν τόσο βάναυσα τα κυριαρχικά δικαιώματα των λαών και των κρατών, τα ανθρώπινα δικαιώματα των φτωχοδιάβολων του πλανήτη;

Πόση τσίμπλα στο μάτι πρέπει να έχει κάποιος για να μη βλέπει ότι μέχρι το 90' υπήρχε αντίπαλο δέος απέναντι στον επεκτατισμό και την αδηφαγία ενός σάπιου συστήματος;

Γιατί σε καίει ρε σούργελο το αν έγιναν εγκλήματα στην Σοβιετική Ένωση και δεν σε καίει το ποσά εγκλήματα δεν βίωσες ΕΣΥ ακριβώς επειδή υπήρχε αυτή η τρισκατάρατη και δαιμονική Ένωση;

Τι ακριβώς απολαμβάνεις ΕΣΥ 25 χρόνια μετά τη νίκη του πατριωτισμού, τρομάρα σου;
Και τι φοβάσαι ακριβώς δηλαδή;
Τα χωράφια στα παίρνουν καθημερινά δεξιοί και αριστεροί.
Τα σπίτια όπου να ναι θα στα παίρνουν δεξιοί και αριστεροί.
Τη ζωή και τον ελεύθερο χρόνο σου τον έχεις χάσει καιρό τώρα και απο τα δεξιά και απο τα αριστερά.

Οι μόνοι που θα έπρεπε να φοβούνται ότι θα τους κοπεί ο κωλος ειναι οι καρχαρίες και τα τσιράκια τους.

Όμως, όταν ο οποίος κατασκευασμένος κίνδυνος παίρνει σάρκα και οστά στη μορφή του Λαφαζανη, τότε οι παραπάνω κάνουν πάρτυ και πίνουν και μια στη υγεία των κορόιδων.

Τσαγια!!!

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Στους λαούς των σοσιαλιστικών χωρών είχαν υποσχεθεί παραδείσους και παροχές που ούτε στο όνειρό τους δεν είχαν δει, αν δέχονταν τον καπιταλισμό. Δεν τους είπαν όμως ότι αυτός ο παράδεισος θα ήταν για τους πολύ λίγους και τους "αετονύχηδες". Και κυρίως δεν τους είχαν πει ότι το να φύγουν απ' το σοσιαλισμό θα σήμαινε να χάσουν όλα αυτά που είχαν κερδίσει σ' αυτό το σύστημα.