Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2015

Η ομιλία του Ραούλ Κάστρο στο κλείσιμο της συνεδρίασης της Λαϊκής Εθνοσυνέλευσης - Βαθιά και ειλικρινής ευγνωμοσύνη προς όλα τα κινήματα και επιτροπές αλληλεγγύης

Σύντροφοι και συντρόφισσες: 

Τις τελευταίες μέρες ζήσαμε έντονες και συγκινητικές  στιγμές. Τον ίδιο τον Δεκέμβριο διεξήχθη με επιτυχία η 5η Συνάντηση Κορυφής της Caricom - Κούβας και την περασμένη Κυριακή η 8η Συνάντηση Κορυφής της Μπολιβαριανής Συμμαχίας με τους Λαούς της Δικής μας Αμερικής. Με αφορμή αυτήν την περίσταση αποτίσαμε τον οφειλόμενο φόρο τιμής στους δημιουργούς της: στον στενό φίλο μας, τον μπολιβαριανό πρόεδρο Ούγκο Τσάβες Φρίας και στον Comandante en Jefe Φιντέλ Κάστρο Ρους. (χειροκροτήματα)

Βρίσκονται μαζί μας σ’ αυτήν την συνεδρίαση ο Χεράρντο, ο Ραμόν και ο Αντόνιο, γεγονός που προκάλεσε ειλικρινή χαρά και πανηγυρισμούς  σε όλο τον λαό μας. Πάνω σ’ αυτό το σημαντικό θέμα θ’ αναφερθώ εκτενώς στο τελευταίο κομμάτι της παρέμβασής μου. Είναι παρόντες επίσης, οι σύντροφοι Φερνάντο και Ρενέ και οι συγγενείς των Πέντε Ηρώων, καθώς και ο νεαρός Ελιάν Γκονζάλες, ο  πατέρας του, Χουάν Μιγκέλ και ο Συνταγματάρχης Ορλάντο Καρντόσο Βιγιαβισένσιο, Ήρωας της Δημοκρατίας της Κούβας, ο οποίος υπέστη βαριά ποινή φυλάκισης για πάνω από 10 χρόνια στην Σομαλία. Όπως συνηθίζεται στις συνεδριάσεις του Κοινοβουλίου μας, πρέπει να κάνω μια ανασκόπηση στα ζητήματα της οικονομίας της χρονιάς και στον Σχεδιασμό και τον Προϋπολογισμό του 2015, θέματα που συζητήθηκαν σε βάθος από τους βουλευτές στις 10 επιτροπές, αλλά και στην συνεδρίαση της ολομέλειας εχθές. Στην ανάλυση αυτών των ζητημάτων αφιερώθηκε επίσης και η Ένατη Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος, που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Πέμπτη. Ως επί το πλείστον, θα κάνω μόνο μια σύντομη αναφορά σ’ αυτά τα θέματα.

Εξηγήθηκε πως το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν, γνωστό σαν ΑΕΠ, είχε μια αύξηση της τάξης του 1,3%, κατώτερη από αυτήν που είχε σχεδιαστεί αρχικά, πράγμα το οποίο επέδρασε στην ανεπαρκή εκτέλεση του προγράμματος του πρώτου εξαμήνου, κατά το οποίο αντιμετωπίστηκαν χρηματοπιστωτικοί περιορισμοί  για επέκταση, εξαιτίας  της μη εκπλήρωσης των εξωτερικών εσόδων, των αντίξοων κλιματολογικών συνθηκών και των εσωτερικών ανεπαρκειών στην οικονομική διεύθυνση.  Στην πραγματικότητα, κατά το δεύτερο ήμισυ του έτους, επιτεύχθηκε μια μικρή ανάκαμψη αυτής της τάσης και καταφέραμε να έχουμε ένα μεγαλύτερο αποτέλεσμα.

Ο Σχεδιασμός του επόμενου έτους σταθεροποιεί και ενισχύει την κατεύθυνση μιας πιο σταθερής ανάπτυξης της κουβανικής οικονομίας, βασισμένη στην δυναμική των εσωτερικών αποθεμάτων επάρκειας, στην αναζωογόνηση των παραγωγικών τομέων, ιδίως της παραγωγικής βιομηχανίας, στην πιο επαρκή χρήση των ενεργειακών φορέων και των στρατηγικών επενδύσεων στα έργα υποδομής και στην υλική παραγωγή, ταυτόχρονα με την διατήρηση των κοινωνικών παροχών, όπως η δημόσια υγεία και εκπαίδευση του λαού μας.

Για το 2015 επιχειρείται μια αύξηση του ΑΕΠ της τάξης του λίγο παραπάνω από 4%, στόχος εφικτός, αν πάρουμε υπόψη ότι προετοιμάζεται επαρκώς, προκαταβολικά, μια καλύτερη χρηματοπιστωτική διασφάλιση, σε σύγκριση με τις αρχές του 2014. Αυτό δεν σημαίνει ότι το αποτέλεσμα θα είναι εύκολο, ούτε καν. Θα πρέπει να συνεχίσουμε ν’ αντιμετωπίζουμε τις επιδράσεις της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και του βορειοαμερικανικού αποκλεισμού που διατηρείται σε ισχύ, όπου συσσωρεύει αδιαμφισβήτητα εμπόδια στην ανάπτυξη της οικονομίας μας.

Ταυτόχρονα, θα συνεχίσουμε να τηρούμε πιστά τις δεσμεύσεις που έχουμε αναλάβει για την αναδιάταξη των χρεών προς τους βασικούς μας πιστωτές και έτσι θα συνεισφέρουμε στην βαθμιαία ανάκτηση της διεθνούς πιστοληπτικής ικανότητας της κουβανικής οικονομίας.
Εχθές το απόγευμα, η Εθνοσυνέλευση ενέκρινε τον Νόμο για τον Κρατικό Προϋπολογισμό του 2015, ο οποίος προβλέπει ένα έλλειμα της τάξης του 6,2% του ΑΕΠ, που θεωρείται αποδεκτό στις σημερινές συνθήκες. Ενσωματώνονται νέοι φόροι και περιορίζεται η φορολογική επιβάρυνση στις επιχειρήσεις, σε αντιστοιχία με την σταδιακή εφαρμογή του Φορολογικού Νόμου.

Την ίδια στιγμή, έχουν υιοθετηθεί διάφορα μέτρα για την ενίσχυση του οικονομικού ελέγχου μπροστά σε απειθαρχίες και στην αποφυγή πληρωμής φόρων από νομικά και φυσικά πρόσωπα.
Σε αυτό το θέμα, όχι μόνο πρέπει να τιμωρούνται εκείνοι που διαφεύγουν, μιας και η ατιμωρησία θα ισοδυναμούσε με την ενθάρρυνση της παραβίασης των ισχυόντων νομικών κανόνων,  αλλά θεωρούμε επίσης ότι είναι αναγκαίο να αναπτυχθεί  στα ιδρύματα, στις εταιρείες, στους συνεταιρισμούς και στους αυτοαπασχολούμενους μια φορολογική κουλτούρα των πολιτών και να γίνει κατανοητό ότι οι φόροι αποτελούν την πρωταρχική φόρμουλα για την αναδιανομή του εθνικού εισοδήματος προς το συμφέρον όλων των πολιτών.

Από την άλλη μεριά, διατηρείται και προχωρά η διαδικασία εφαρμογής των Κατευθυντήριων Γραμμών της Οικονομικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Κόμματος και της Επανάστασης, οι οποίες έχουν εγκριθεί από το 6ο Συνέδριο. Όπως είναι γνωστό, βρισκόμαστε σε ένα στάδιο ποιοτικά ανώτερο σε αυτό το θέμα, κατά το οποίο εκπονούνται έργα άκρως πολύπλοκα, των οποίων η επίλυση θα έχει αντίκτυπο σε όλες τις πτυχές της εθνικής οικονομικής δραστηριότητας.
Αναφέρομαι, καταρχήν, στην διαδικασία νομισματικής ενοποίησης, όπου έχει προοδεύσει σταθερά, κατά το  δεύτερο ήμισυ του παρόντος έτους, από τη σκοπιά του σχεδιασμού της   και έχει επιτευχθεί η σκιαγράφηση ενός περιεκτικού προγράμματος μέτρων, με σκοπό την αποφυγή επιδράσεων στην οικονομία και τον πληθυσμό.

Θετικά αποδεκτή ήταν από τους πολίτες η απόφαση να γενικευτούν οι πωλήσεις σε εθνικά πέσο, στα μαγαζιά που πουλούν σε συνάλλαγμα, πράγμα που θα συνεχίσει να διευρύνεται σταδιακά. Η περίσταση εδώ είναι ευνοϊκή για να επαναδιατυπώσουμε δύο έννοιες που  δεν πρέπει να παρακάμπτονται.
Η πρώτη είναι ότι, η Νομισματική Ενοποίηση δεν είναι η λύση πανάκεια ή η άμεση επίλυση όλων των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η οικονομία μας.

Αυτή η σημαντική απόφαση θα πρέπει να συμπληρώνεται με ένα σύνολο μακροοικονομικών μέτρων που να ευνοούν την νομισματική σταθερότητα της χώρας, μέσω εργαλείων που να διασφαλίζουν την ισορροπία των εθνικών χρηματοοικονομικών, πράγμα που θα συνεισφέρει αποφασιστικά στην βελτίωση της λειτουργίας της οικονομίας και στην οικοδόμηση στην Κούβα ενός σοσιαλισμού ισχυρού και με ευημερία.
Η δεύτερη έννοια, και όχι λιγότερο σημαντική, είναι ότι, θα είναι εγγυημένες οι τραπεζικές καταθέσεις σε ξένο συνάλλαγμα, σε ανταλλάξιμο κουβανικό πέσο (CUC)  και σε εθνικά πέσο (CUP), καθώς και τα μετρητά που έχει στα χέρια του ο πληθυσμός και τα εθνικά και ξένα νομικά πρόσωπα. Γνωρίζουμε ότι δεν έχουν σταματήσει να διατυπώνονται, μέσα και έξω από την χώρα, απόψεις , άλλες υγιείς, άλλες με όχι και τόσο υγιείς προθέσεις, σχετικά με τον ρυθμό της διαδικασίας επικαιροποίησης του οικονομικού μας μοντέλου.

Ούτε και λείπουν, από το εξωτερικό, ανοιχτές παραινέσεις να επισπεύσουμε την ιδιωτικοποίηση, ακόμα και των βασικών παραγωγικών τομέων και υπηρεσιών, το οποίο θα ισοδυναμούσε με υποστολή της σημαίας του σοσιαλισμού στην Κούβα.
Φαίνεται ότι αυτοί οι τελευταίοι δεν μπήκαν καν στον κόπο να κάνουν έστω μια ανάγνωση στις Κατευθυντήριες Γραμμές, όπου με απόλυτη σαφήνεια δηλώνεται: "Το οικονομικό σύστημα που θα ισχύει στην χώρα μας θα συνεχίσει να βασίζεται στην σοσιαλιστική ιδιοκτησία όλου του λαού στα βασικά μέσα παραγωγής, όπου πρέπει να διέπεται από την σοσιαλιστική αρχή, από τον  καθένα ανάλογα με την ικανότητά του, στον καθένα ανάλογα με την εργασία του’’.

Θα συνεχίσουμε να υλοποιούμε τις αποφάσεις του 6ου Συνεδρίου του Κομμουνιστικού Κόμματος Κούβας με υπευθυνότητα και σταθερότητα, με τον ρυθμό που κυριαρχικά θα αποφασίζουμε εδώ, χωρίς να θέσουμε σε κίνδυνο την ενότητα των κουβανών, χωρίς ν’ αφήσουμε κανέναν εγκαταλελειμμένο στην τύχη του, χωρίς να εφαρμόσουμε την μέθοδο του  σοκ και χωρίς να παραιτηθούμε ποτέ από τα ιδανικά της κοινωνικής δικαιοσύνης αυτής της Επανάστασης των ταπεινών, από τους ταπεινούς και για τους ταπεινούς. 
Ήδη τον επόμενο χρόνο θα ξεκινήσουμε τις προετοιμασίες για την σύγκλιση, τον Απρίλιο του 2016, του 7ου Συνεδρίου του Κόμματος, όπου προβλέπεται η ευρεία και δημοκρατική διεξαγωγή συζήτησης με όλο το κομματικό δυναμικό και όλο το λαό, σε σχέση με την πορεία εφαρμογής των Κατευθυντήριων Γραμμών.

Άρρηκτα δεμένη με την επικαιροποίηση του μοντέλου βρίσκεται η διαδικασία της βαθμιαίας, επαναλαμβάνω βαθμιαίας αποκέντρωσης των αρμοδιοτήτων από τα υπουργεία προς το (διοικητικό) σύστημα επιχειρήσεων.
Αυτό δεν μπορεί να γίνει από τη μια μέρα στην άλλη, αν θέλουμε να έχουμε επιτυχία.  Απαιτείται ένα ευνόητο χρονικό διάστημα  για να προετοιμάσουμε και να εξειδικεύσουμε, όπως ήδη το κάνουμε, τα στελέχη σε όλα τα επίπεδα, να αλλάξουμε την απαρχαιωμένη νοοτροπία, να απορρίψουμε παλιές συνήθειες, καθώς και να επεξεργαστούμε και να διαμορφώσουμε το νομικό πλαίσιο και την ακριβή διαδικασία που θα επιτρέπει στον καθένα να ελέγχει οτι οι αποφάσεις εφαρμόζονται κατάλληλα, να επανορθώνει τα λάθη που εμφανίζονται ανά διαστήματα και μ’ αυτόν τον τρόπο να αποφεύγουμε οπισθοχωρήσεις που δεν είναι αναγκαίες.

Χάριν μιας μεγαλύτερης αυτονομίας της κρατικής σοσιαλιστικής επιχείρησης, μεταξύ άλλων μέτρων, διευρύνθηκε και αναπροσαρμόστηκε το κοινωνικό της αντικείμενο, προσδιορίστηκε η κρατική ανάθεση και δόθηκαν αρμοδιότητες ώστε να εμπορεύεται τα προϊόντα της. Κατά τον ίδιο τρόπο, ετοιμάζεται η εξάλειψη των διοικητικών περιορισμών όσον αφορά την πληρωμή των μισθών σε σύνδεση με τα αποτελέσματα. Αυτές οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να υλοποιούνται με σταδιακό τρόπο, χωρίς βιασύνες, με τάξη, πειθαρχία και απαίτηση.
Η δίκαιη επιθυμία να λαμβάνονται μεγαλύτεροι μισθοί είναι ένα ζήτημα πολύ ευαίσθητο, για το οποίο δεν μας επιτρέπεται να κάνουμε λάθος, ούτε ν’ αφήνουμε να μας οδηγεί η επιθυμία ή ο αυτοσχεδιασμός. Μας χαροποιεί που αυξάνονται σταδιακά οι μισθοί εκείνων των εργαζομένων, που απασχολούνται στις δραστηριότητες με τα πιο επαρκή αποτελέσματα και αποφέρουν όφελος σε συγκεκριμένους οικονομικούς και κοινωνικούς τομείς.

Παρόλα αυτά, πρέπει γίνει απόλυτα ξεκάθαρο ότι δεν μπορεί να διανέμεται πλούτος  που δεν είμαστε ικανοί να δημιουργήσουμε. Αν το κάνουμε αυτό, θα επιφέρει σοβαρές συνέπειες στην εθνική οικονομία και σε κάθε πολίτη ξεχωριστά. Το να πετάς λεφτά στο δρόμο, χωρίς την αντίστοιχη αύξηση της προσφοράς αγαθών και υπηρεσιών, θα συσσώρευε πληθωρισμό, φαινόμενο που, μεταξύ άλλων ζοφερών επιδράσεων, θα μείωνε την αγοραστική δύναμη των μισθών και των συντάξεων, πλήττοντας καταρχήν τους πιο αδύναμους. Και αυτό δεν μπορούμε να το επιτρέψουμε.

Κατά την διάρκεια του πρώτου χρόνου της εφαρμογής της νέας μισθοδοτικής πολιτικής, σε αρκετές επιχειρήσεις παραβιάστηκε ο δείκτης του εξόδου της μισθοδοσίας, επιβαρύνοντας το μικτό κόστος, με άλλα λόγια, πληρώθηκαν μεγαλύτεροι μισθοί, χωρίς την αντίστοιχη παραγωγική υποστήριξη. Έχω εφιστήσει  πολλές φορές την προσοχή πως αυτό πρέπει να θεωρείται σοβαρή απειθαρχία, πολύ σοβαρή και πρέπει ν’ αντιμετωπίζεται αποφασιστικά από τα διοικητικά στελέχη, αλλά και από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις.
Δεν αποτελεί μυστικό ότι στο δικό μας κοινωνικό σύστημα τα συνδικάτα υπερασπίζονται τα δικαιώματα των εργαζομένων και για το πετύχουν αυτό πραγματικά πρέπει να είναι οι πρώτοι που θα επαγρυπνούν, όχι μόνο για τα συμφέροντα μιας συγκεκριμένης εργασιακής ομάδας, αλλά και για τα συμφέροντα όλης της εργατικής τάξης, που στην ουσία είναι αυτή που στηρίζει ολόκληρο το έθνος.

Δεν μπορούμε ν’ αφήνουμε χώρο για ν’ αναπτύσσεται και να ενισχύεται ο εγωισμός και η απληστία μεταξύ των εργαζομένων μας. Όλοι θέλουμε και χρειαζόμαστε καλύτερους μισθούς, όμως πρώτα πρέπει να δημιουργήσουμε τον πλούτο που θα διανείμουμε μετέπειτα, σύμφωνα με την προσφορά του καθένα.
Φυσικά, υπάρχουν και πολλά άλλα θέματα που σχετίζονται με την επικαιροποίηση του οικονομικού μοντέλου στα οποία δεν έχω αναφερθεί, σε πολλά από τα οποία έχουν παρουσιαστεί αποκλίσεις και είμαστε υποχρεωμένοι να τις διορθώσουμε εν καιρώ, με διάθεση να μην κάνουμε βήμα πίσω, αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να εργαστούμε με μεγάλη σοβαρότητα και υπευθυνότητα.

Κανείς στον κόσμο δεν  μπορεί ν’ αρνηθεί την ξεχωριστή διεθνή υποδειγματική δραστηριότητα  της Κούβας τον χρόνο που διανύσαμε.  Η πρόκληση που έχουμε μπροστά μας οι κουβανοί είναι πολύ μεγάλη: Πρέπει να φτάσουμε την οικονομία στο ύψος του πολιτικού κύρους που έχει κατακτήσει αυτό το μικρό νησί της Καραϊβικής, χάρις την Επανάσταση, τον ηρωισμό και την ικανότητα αντίστασης του λαού μας. Η οικονομία είναι το πρωταρχικό έργο σ’ εκκρεμότητα και έχουμε το καθήκον να την επαναφέρουμε οριστικά στον δρόμο προς την στέρεα και αμετάκλητη ανάπτυξη του σοσιαλισμού στην Κούβα. 
Όπως είπα στην αρχή, οι βουλευτές και όλος ο λαός αισθανόμαστε τεράστια συγκίνηση και χαρά να έχουμε πίσω στην Πατρίδα τους Χεράρντο, Ραμόν, Αντόνιο, Φερνάντο και Ρενέ, κάνοντας έτσι  πραγματικότητα την υπόσχεση του σύντροφου Φιντέλ πριν δεκατρία χρόνια. Το εξαίρετο παράδειγμα σταθερότητας, θυσίας και αξιοπρέπειας των Πέντε κάνει περήφανο όλο το Έθνος, που πάλεψε ακούραστα για την απελευθέρωσή τους και τώρα τους υποδέχεται σαν αληθινούς ήρωες. (χειροκροτήματα)

Πρέπει να επαναλάβω την βαθιά και ειλικρινή ευγνωμοσύνη προς όλα τα κινήματα και επιτροπές αλληλεγγύης που αγωνίστηκαν για να πετύχουν την απελευθέρωσή τους, καθώς και προς τις αναρίθμητες κυβερνήσεις, κοινοβούλια, οργανώσεις, ιδρύματα και προσωπικότητες που συνέβαλλαν γενναία σ’ αυτόν τον σκοπό.
Ο κουβανικός λαός ευχαριστεί γι’ αυτήν τη δίκαιη απόφαση του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, Μπαράκ Ομπάμα. Με αυτήν, έφυγε από την μέση ένα εμπόδιο στις σχέσεις μεταξύ των χωρών μας. Ολόκληρος ο κόσμος αντέδρασε θετικά στις ανακοινώσεις που έγιναν την περασμένη Τετάρτη, αξιολογώντας την σπουδαιότητα  για τις διεθνείς σχέσεις και ειδικότερα για τους δεσμούς των Ηνωμένων Πολιτειών με την περιοχή, γεγονός που προκάλεσε ευνοϊκές δηλώσεις από κυβερνήσεις, προέδρους και αναγνωρισμένες προσωπικότητες, τις οποίες ευχαριστούμε ειλικρινά. Το αποτέλεσμα ήταν καρπός συζητήσεων σε πολύ  υψηλό επίπεδο,  έγιναν με άκρα μυστικότητα και είχαν την συμβολή  του Πάπα Φραγκίσκου και τις  διευκολύνσεις που προσέφερε η Κυβέρνηση του Καναδά.

Αυτή η κατάληξη επιτεύχθηκε, επιπλέον, χάρις τις βαθιές αλλαγές που συνέβησαν στην Λατινική Αμερική και την Καραϊβική, των οποίων οι κυβερνήσεις και οι λαοί συντάσσονται με την απαίτηση μιας νέας πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών προς την Κούβα. 
Χαιρετίζουμε την πρόθεση του Προέδρου Ομπάμα να ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στους δεσμούς ανάμεσα στις δύο χώρες και να εισάγει τις πιο σημαντικές αλλαγές στην πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών των τελευταίων 50 χρόνων.

Παρομοίως, αναγνωρίζουμε την εκπεφρασμένη διάθεση από μεριάς του να ξεκινήσει στο βορειοαμερικανικό Κογκρέσο διάλογο σχετικά με την άρση του αποκλεισμού, καθώς και την επιθυμία του να επιτύχει ένα καλύτερο μέλλον για τους δύο λαούς, το ημισφαίριό μας και τον κόσμο.
Μοιραζόμαστε την ιδέα ότι μπορεί να αρχίσει ένα νέο στάδιο μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Κούβας, που θα ξεκινήσει με την αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων, οι οποίες πρέπει να βασίζονται στις Συμφωνίες γύρω από τις Διπλωματικές και Προξενικές Σχέσεις που κανονίζουν την δικαιοδοσία  των Διπλωματικών και Προξενικών Αποστολών και των λειτουργών τους.

Στις  επαφές υψηλού επιπέδου ανάμεσα στις δύο κυβερνήσεις θα παρασταθούμε με εποικοδομητική διάθεση σεβασμού και αμοιβαιότητας, με στόχο να προχωρήσουμε προς την ομαλοποίηση των διμερών σχέσεων.

Όπως εξέφρασα και στις 17 Δεκεμβρίου, έγινε ένα σημαντικό βήμα, όμως απομένει προς επίλυση το ουσιώδες, που είναι η παύση του οικονομικού, εμπορικού και χρηματοπιστωτικού αποκλεισμού (embargo) ενάντια στην Κούβα, που επιδεινώθηκε τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα στον τομέα των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, με την επιβολή τεράστιων και παράνομων προστίμων σε τράπεζες διαφόρων χωρών.

Ο λαός μας πρέπει να κατανοήσει ότι, υπό τις υπάρχουσες συνθήκες, αυτός θα είναι ένας αγώνας μακροχρόνιος και δύσκολος, που θέτει ως προϋπόθεση ότι η διεθνής κινητοποίηση, αλλά και αυτή της βορειοαμερικανικής κοινωνίας, θα συνεχίσει ν’ απαιτεί την άρση του αποκλεισμού. 
Όλα τα δεδομένα δείχνουν πως ένα μεγάλο μέρος των βορειοαμερικανών πολιτών και ένα ακόμα μεγαλύτερο μέρος των κουβανών μεταναστών, είναι υπέρ της ομαλοποίησης των διμερών σχέσεων. Στο Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών, που μετέτρεψε σε Νόμο τις διατάξεις του αποκλεισμού, επίσης αυξάνει η αντίθεση σε αυτήν την πολιτική.

Ελπίζουμε ότι ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών θα χρησιμοποιήσει με αποφασιστικότητα τις  εκτελεστικές του αρμοδιότητες, για να τροποποιήσει ουσιαστικά την εφαρμογή του αποκλεισμού, σε εκείνες τις πλευρές που δεν απαιτούν την έγκριση του Κογκρέσου.
Στον κατάλληλο χρόνο, θα μελετήσουμε την έκταση και την μορφή εφαρμογής των θετικών εκτελεστικών μέτρων που εξήγγειλε ο Πρόεδρος Ομπάμα.

Είναι ενθαρρυντική η οδηγία του να επανεξεταστεί η αδικαιολόγητη συμπερίληψη της Κούβας στην Λίστα των Κρατών που υποθάλπτουν την Διεθνή Τρομοκρατία.  Τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι η Κούβα είναι θύμα πολλαπλών τρομοκρατικών επιθέσεων, πολλοί δε από τους υπαίτιους αυτών των επιθέσεων χαίρουν σήμερα της πλήρους ατιμωρησίας, όπως όλοι γνωρίζουμε, και μας έχουν κοστίσει σε χιλιάδες νεκρούς και ακρωτηριασμένους.
Οι προφάσεις που χρησιμοποιούνται γι’ αυτό το σκοπό, είναι απολύτως αβάσιμες, όπως γνωρίζει όλος ο πλανήτης. Χρησιμεύουν μόνο σαν ψευδή επιχειρήματα για πολιτικά συμφέροντα,  ώστε να δικαιολογήσουν την αύξηση της έντασης  του αποκλεισμού, ειδικότερα στον χρηματοπιστωτικό τομέα.

Από το έδαφος της Κούβας ποτέ δεν οργανώθηκε, χρηματοδοτήθηκε, ούτε και εκτελέστηκε καμιά τρομοκρατική ενέργεια ενάντια σε άτομα, συμφέροντα ή κάποια εδαφική περιοχή των Ηνωμένων Πολιτειών, ούτε και θα επιτραπεί ποτέ. Κάθε φορά που έχουν έρθει στη γνώση μας πληροφορίες σχετικά με τρομοκρατικά σχέδια ενάντια στις Ηνωμένες Πολιτείες, έχουμε ενημερώσει την Κυβέρνησή τους, ζήτημα για το οποίο έχουμε προτείνει να έρθουμε σε κάποια συμφωνία συνεργασίας σε αυτό το θέμα. 
Πάντοτε ήμασταν διαθέσιμοι για διάλογο αμοιβαίου σεβασμού, βασισμένου  στην ισότητα, για να συζητήσουμε τα πιο διαφορετικά θέματα στη βάση της αμοιβαιότητας, χωρίς καμιά σκιά για την εθνική μας ανεξαρτησία και αυτοδιάθεση και, όπως υπέδειξε ο Φιντέλ, χωρίς ν’ αποκηρύξουμε ούτε μία από τις αρχές μας.

Επαναλαμβάνω ότι είναι δυνατό να προχωρήσουμε, μόνο με βάση τον αμοιβαίο σεβασμό, που υποδηλώνουν οι αρχές του Διεθνούς Δικαίου και η Χάρτα των Ηνωμένων Εθνών, μεταξύ άλλων, η κυριαρχική ισοτιμία των Κρατών, η ισότητα των δικαιωμάτων και η ελεύθερη αυτοδιάθεση των λαών, ο διακανονισμός των διεθνών αντιθέσεων με ειρηνικά μέσα, συγκράτηση από το να καταφύγουμε στην απειλή ή τη χρήση των όπλων ενάντια στην εδαφική ακεραιότητα ή την ανεξαρτησία οποιουδήποτε Κράτους και η υποχρέωση της μη επέμβασης σε θέματα που αποτελούν εσωτερική δικαιοδοσία των Κρατών, γεγονός που υποδηλώνει πως οποιαδήποτε μορφή ανάμιξης ή απειλής σε πολιτικές, οικονομικές και πολιτιστικές προσωπικότητες ενός Κράτους αποτελεί παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου.

Σύμφωνα με την Ανακήρυξη της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής σαν Ζώνη Ειρήνης, υπογεγραμμένη από τους αρχηγούς Κρατών και Κυβερνήσεων στις  29 Ιανουαρίου, στην Αβάνα, κατά την διάρκεια της Συνόδου Κορυφής της CELAC **, όλα τα κράτη έχουν το αναφαίρετο δικαίωμα να επιλέγουν το πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό και πολιτιστικό  τους σύστημα, χωρίς παρεμβάσεις οποιασδήποτε μορφής εκ μέρους άλλου Κράτους, το οποίο αποτελεί και αρχή του Διεθνούς Δικαίου. Αυτό το ντοκουμέντο υπογράφτηκε εδώ στην Αβάνα από όλους τους αρχηγούς Κρατών και Κυβερνήσεων αυτής της ηπείρου, με εξαίρεση τις Ηνωμένες Πολιτείες και του Καναδά, που δεν προσκλήθηκαν στην Σύνοδο.

Ανάμεσα στις κυβερνήσεις των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κούβας υπάρχουν βαθιές διαφορές που περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, διαφορετικές αντιλήψεις γύρω από την άσκηση της εθνικής κυριαρχίας, την δημοκρατία, το οικονομικό μοντέλο και τις διεθνείς σχέσεις.
Επαναλαμβάνουμε την διάθεσή μας για διάλογο βασισμένο στις αρχές του σεβασμού και της αμοιβαιότητας γύρω από τις υπάρχουσες διαφορές. Έχουμε σταθερές πεποιθήσεις και ανησυχούμε πολύ γι’ αυτό που συμβαίνει στις Ηνωμένες Πολιτείες στα θέματα της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δεχόμαστε να συζητήσουμε, πάνω στις βάσεις που προανέφερα, για οποιοδήποτε θέμα, για ότι θέλουν θα συζητήσουν, για την Κούβα, αλλά και για τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Δεν πρέπει να θεωρείται ότι για να βελτιωθούν οι σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες, η Κούβα  αποκηρύσσει τις ιδέες για τις οποίες έχει αγωνιστεί για πάνω από μισό αιώνα, για τις οποίες ο λαός της έχει χύσει πολύ αίμα και έχει διατρέξει μεγάλους κινδύνους. 
Είναι αναγκαίο να γίνει κατανοητό ότι η Κούβα είναι ένα κράτος κυρίαρχο, του οποίου ο λαός σε ελεύθερο δημοψήφισμα για την έγκριση του Συντάγματος, αποφάσισε τον σοσιαλιστικό του δρόμο και το πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό  του σύστημα. (χειροκροτήματα)

Με τον ίδιο τρόπο που εμείς ποτέ δεν έχουμε προτείνει οι Ηνωμένες Πολιτείες ν’ αλλάξουν το πολιτικό τους σύστημα, απαιτούμε σεβασμό στο δικό μας. (χειροκροτήματα)

Και οι δύο κυβερνήσεις οφείλουμε να πάρουμε αμοιβαία μέτρα για να προλάβουμε και ν’ αποφύγουμε πράξεις που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την πρόοδο των διμερών σχέσεων, βασισμένα στον σεβασμό των νόμων και των συνταγματικών κανόνων των δύο μερών.
Δεν αγνοούμε τις δριμείες κριτικές που έχει ν’ αντιμετωπίσει ο Πρόεδρος Ομπάμα, εξαιτίας των εξαγγελιών που έκανε, εκ μέρους των δυνάμεων που αντιτίθενται στην ομαλοποίηση των σχέσεων με την Κούβα, συμπεριλαμβανομένων και των πολιτικών κουβανικής καταγωγής, αλλά και τις ηγεσίες των αντεπαναστατικών ομάδων που αντιστέκονται για να μην χάσουν την οικονομική στήριξη  που τους συντηρεί  τόσες  δεκαετίες  αντιπαλότητας μεταξύ των χωρών μας. Θα κάνουν ότι είναι δυνατό για να σαμποτάρουν αυτή τη διαδικασία, χωρίς ν’ απορρίπτουν προβοκατόρικες ενέργειες κάθε τύπου. Από μεριάς μας, θα πρυτανεύσει η προσεκτική, μετριοπαθής και ευέλικτη, όμως σταθερή στάση. (χειροκροτήματα)

Στην Κούβα υπάρχουν πολυάριθμες και διαφορετικές οργανώσεις, όπως μαζικές, συνδικαλιστικές, αγροτικές, γυναικείες, φοιτητικές, συγγραφέων και καλλιτεχνών, κοινωνικές, συμπεριλαμβανομένων και των αντιπροσώπων του Κρατικού Συμβουλίου, καθώς και μη κυβερνητικές, πολλές από τις οποίες αντιπροσωπεύονται με βουλευτές σ’ αυτήν την Εθνοσυνέλευση, για τις οποίες θα αποτελούσε προσβολή να τις συγχέουν με τους μόλις μια εκατοντάδα άτομα που παίρνουν χρήματα, οδηγίες και οξυγόνο από το εξωτερικό.
Στους πολυμερείς  οργανισμούς, όπως στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών θα συνεχίσουμε την γραμμή μας, της υπεράσπισης της ειρήνης, του Διεθνούς Δικαίου και των δίκαιων υποθέσεων, καθώς και της καταγγελίας των απειλών για την επιβίωση του ανθρώπινου είδους που πηγάζουν από τις κλιματικές αλλαγές και το πυρηνικό οπλοστάσιο.

Θα συνεχίσουμε να προωθούμε την άσκηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ακόμα και οικονομικών, κοινωνικών και πολιτισμικών δικαιωμάτων για όλους τους ανθρώπους, αλλά και το δικαίωμα στην ειρήνη και την ανάπτυξη των λαών.
Η Κουβανική Επανάσταση οφείλει βαθιά ευγνωμοσύνη στους λαούς, τα κόμματα και τις κυβερνήσεις εκείνων από τους οποίους δέχτηκε συνεχή και πολύπλευρη αλληλεγγύη και θα συνεχίσει προσανατολίζοντας την εξωτερική της πολιτική πάνω στις αμετακίνητες βάσεις της πίστης στις αρχές. (χειροκροτήματα)

Αυτό αποδεικνύεται και από τις ιδιαίτερες σχέσεις που διατηρούμε με την Μπολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας, στην οποία και θα συνεχίσουμε να προσφέρουμε την υποστήριξή μας απέναντι στις προσπάθειες αποσταθεροποίησης της νόμιμης κυβέρνησης με επικεφαλής τον σύντροφο πρόεδρο Νικολάς Μαδούρο Μόρος και να καταγγέλουμε τις προθέσεις επιβολής κυρώσεων σ’ αυτό το αδελφό έθνος. (χειροκροτήματα)
Όπως είπα μερικές μέρες πριν, είμαστε διατεθειμένοι να συνεργαστούμε με τις Ηνωμένες Πολιτείες σε πολυμερές και διμερές περιβάλλον, απέναντι στους κινδύνους που απαιτούν ανθρωπιστική ανταπόκριση, ομαδική και αποτελεσματική, και οι οποίοι δεν θα έπρεπε ποτέ να πολιτικοποιούνται.

Αυτή είναι η περίπτωση της αντιμετώπισης του έμπολα στην Δυτική Αφρική και η πρόληψή του στην Αμερική, ακριβώς όπως απαίτησε η πρόσφατη Ειδική Σύνοδος Κορυφής της ALBA που έγινε στην Αβάνα, πάνω σε αυτό το θέμα τον περασμένο Οκτώβρη.
Όπως έχω δηλώσει στις πρόσφατες Συνόδους Κορυφής της CARICOM και της ALBA, ευχαριστώ τον πρόεδρο του Παναμά, Χουάν Κάρλος Μπαρέλα, για την πρόσκληση να συμμετάσχω στην 7η Σύνοδο Κορυφής των Αμερικανικών Κρατών και δηλώνω ότι θα συμμετέχω για να εκθέσω τις θέσεις μας, με ειλικρίνεια και σεβασμό προς  όλους τους Αρχηγούς Κρατών και Κυβερνήσεων, χωρίς εξαίρεση.

Η συμμετοχή της Κούβας είναι αποτέλεσμα της σταθερής και ομόφωνης συγκατάθεσης της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής, που ζει μια νέα εποχή και έχει ενωθεί, μέσα στην διαφορετικότητά της,  στην Κοινότητα των Λατινοαμερικανικών Κρατών και της Καραϊβικής (CELAC), όπου η Κούβα τιμήθηκε με το να προεδρεύσει στην Κοινότητα το περασμένο έτος.
Δεν ξεχνάμε ότι η ALBA, με την συνεχή απαίτηση και υποστήριξη όλων των κρατών της περιοχής, πέτυχε την εξάλειψη εκείνων των παλιών και επαίσχυντων κυρώσεων προς την Κούβα, που είχαν καθιερωθεί από το 1962, από τον Οργανισμό Αμερικανικών Κρατών, στην Δημοκρατία της Ονδούρας, όπου σχεδόν μόλις ένα μήνα μετά ανέτρεψαν, με πραξικόπημα, τον πρόεδρο της συγκεκριμένης χώρας, τον σύντροφο Ζελάγια.

Σύντροφοι και συντρόφισσες:
Μέσα σε λίγες μέρες θα γιορτάσουμε την νέα χρονιά και την 56η επέτειο του θριάμβου της Επανάστασης και εδώ και δύο μέρες, στις 18 Δεκεμβρίου, συμπληρώθηκαν 58 χρόνια από την επανασύνδεση με τον Φιντέλ στην τοποθεσία Cinco Palmas de Vicana, στην Σιέρα Μαέστρα (χειροκροτήματα), στην καρδιά της Σιέρα Μαέστρα. Εκεί όπου, μαθαίνοντας πως είχαμε όλα κι όλα επτά ντουφέκια για να ξεκινήσουμε τον αγώνα,  έκανε την ιστορική δήλωση: ‘’Εντάξει, τώρα θα κερδίσουμε τον πόλεμο’’! (χειροκροτήματα) Η ακλόνητη πίστη για την νίκη που μας εμφύσησε ο Φιντέλ θα συνεχίσει να καθοδηγεί τον λαό μας στην υπεράσπιση και στην τελειοποίηση του έργου της Επανάστασής του.


Χρόνια πολλά για το νέο έτος! 
Χαιρετίζουμε το νέο 57ο έτος της Κουβανικής Επανάστασης!
Ευχαριστώ πολύ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: